Effe serieusNeem de tijd
Als de trap te hoog wordt
En de weg langer
Word ik oud
Als het zicht vervaagt
En geluid uitsterft
Word ik oud
Als de knoken kraken
En de spieren ook
Word ik oud
Als iedereen rond mij verdwijnt
En ik alleen overblijf
Word ik oud
Als mijn hart verzwakt
En mijn longen piepen
Word ik oud
Maar mijn ziel
En mijn geest
Blijven jong
Ze verstillen niet
Bordenlekker, een raar woord?
Nochtans waren de meeste oorlogskinderen bordenlekkers
En vele kinderen van oorlogskinderen
Zullen zich dat nog herinneren
En misschien zelf doen
Je bord aflekken
Als je gedaan hebt met eten
Omdat het alles is of heel lekker
Honger is de beste saus
Maar voor velen
Een dagelijkse realiteit
En voor kinderen in oorlog…
Ging er niets verloren
Er werd niet gesmost met eten
En al helemaal niet weggegooid
Alles werd opgegeten
Sommigen zullen het nog weten
Anderen zijn dat vergeten
Ik ben er ook eentje
Een talloorlekker
En zeg het met eerbied
En jij?
De waarheid heeft geen meester.
De waarheid mag gezegd worden.
Is de leugen snel, de waarheid achterhaald haar wel.
De waarheid plooit niet. Heeft altijd gelijk. En komt vroeg of laat uit. Er is zoveel leugen en fopperij en bedrog dat ge niet meer weet wat of wie ge moet geloven. Het knaagt aan ons vertrouwen en zelfvertrouwen. Zou het waar zijn? Het is waar…. En o wee als dat niet zo is. Dan zijn we gefopt, bedrogen en teleurgesteld. Hoedt u voor vals nieuws (fake news), Het is alom. Publiciteit, slogans, halve waarheden. Neem tijd om het te onderzoeken en check de bron!
Voor velen
Is het leven
Traumatiserend
Je perceptie
Is zelden waarheid
Aard
Vanwaar kom je?
Waar ga je naartoe,
Wat is je levenspad?
Je lichaam
Is de enige plaats
Waar je thuishoort
Je bent waar je bent
Hier en nu
Vlucht niet
Ontwaak
In het heden
Met ruimer bewustzijn
Weet je gedragen
Wees niet hulpeloos
Niet gedesoriënteerd
Zoek je heil niet elders
Dit is je pad
Wordt je diepste zelf
Voor de vakes en moekes
Die eenzaam leden
En gestorven zijn
Waar geen tijd
Geen plaats voor was
Die eenzaam leden
en gestorven zijn
In hun vergeten blijven
Benauwde adem
En laatste snik
Om kinderen
Die vreemden werden
En vreemden
Die als kinderen waren
Het is geen moekesdag
Geen vakesdag
Voor velen
Zij zijn
De nieuwe martelaars
In stilte hun gebed
Vergeving
Voor hen die zich bekeren
Hun beelden in de krant
Getuigen
Van vreemde tijden
Vervreemde generaties
Die dwalen ver
van huis
Wij hebben zwaar gezondigd
Tegen oudjes en verzorgers
Die om hen gaven
En ook zij
Die lieten begaan
En alles goedpraten
Voor de vakes en moekes
Die vergeten werden
En eenzaam gestorven zijn
In een herberg
Waar geen plaats meer was
Een grote weeklaag
Over de lage Landen
Duizend gele, duizend rooie, wensen jou het allermooiste
