De Abdij van Drongen is een voormalige cisterciënzerabdij in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De abdij werd gesticht in 1138 en was tot aan de Franse Revolutie een belangrijk centrum van religieuze en culturele activiteit in de regio. Tijdens de middeleeuwen groeide de abdij uit tot een welvarende gemeenschap die actief was in landbouw, veeteelt en handel.
De abdijgebouwen werden in de loop van de eeuwen meerdere keren herbouwd en uitgebreid in verschillende bouwstijlen, waaronder de gotiek, barok en neoclassicisme. Het grootste deel van de huidige gebouwen stamt uit de 18e eeuw. De abdijkerk werd gebouwd tussen 1725 en 1738 en is een voorbeeld van de rococostijl. Na de Franse Revolutie werd de abdij geconfisqueerd door de overheid en in gebruik genomen als kazerne, gevangenis en psychiatrisch ziekenhuis.
Tegenwoordig is de abdij gedeeltelijk gerestaureerd en herbestemd voor diverse functies, waaronder een conferentiecentrum, een hotel en een restaurant. De abdijgebouwen en -tuinen zijn opengesteld voor het publiek en er worden regelmatig culturele evenementen en tentoonstellingen georganiseerd. De Abdij van Drongen is een belangrijk voorbeeld van de middeleeuwse architectuur en religieuze geschiedenis van België en een belangrijk cultureel erfgoed.
Stichters van de abdij
De Abdij van Drongen werd gesticht door de heilige Norbertus van Gennep in 1138. Norbertus was een katholieke bisschop en stichter van de Premonstratenzerorde, ook wel bekend als de Norbertijnen. Deze orde was gebaseerd op de regel van Sint-Augustinus en legde de nadruk op gemeenschappelijk leven, gebed en dienstbaarheid.
Norbertus was een belangrijke figuur in de religieuze hervorming van de 12e eeuw en stichtte meerdere kloosters en abdijen in Europa. In 1138 kocht hij een stuk land in Drongen bij Gent, waar hij een klooster stichtte dat later zou uitgroeien tot de Abdij van Drongen. Norbertus overleed in 1134, nog voor de abdij voltooid was, maar zijn opvolgers zorgden ervoor dat de abdij uitgroeide tot een belangrijk religieus centrum in de regio.
In de loop van de eeuwen werden de abdijgebouwen meerdere keren herbouwd en uitgebreid, maar de oorspronkelijke spirituele en religieuze waarden van de Norbertijnen bleven centraal staan in het leven van de monniken die er woonden en werkten. De Abdij van Drongen werd een belangrijk centrum van wetenschap, cultuur en religie in Vlaanderen en leverde belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van de regio.