Table of Contents
Rora Nova: Waar liefde botst met het systeem
📘 Rora Nova: Waar liefde botst met het systeem – het vergeten kind, de onzichtbare zorgende, het lichaam dat niet rendeert
Een waarheid die velen voelen, maar nauwelijks durven uitspreken:
Dat onze samenleving zichzelf offert op het altaar van afgoden — geld, macht, uiterlijk, plezier —
en dat wat écht telt: het kind, het zieke lichaam, het stervende leven, de aarde…
wordt afgevoerd als hinderlijk bijproduct.
Dit is inderdaad een moeilijk deel,
omdat het gaat over wat wij zijn gaan verafgoden
én over wie wij daardoor verwaarlozen.
Maar net daarom moeten we het zacht maar helder durven benoemen —
niet met veroordeling, maar met een spiegel die vraagt:
Wat ben ik aan het liefhebben… en wat ben ik daarvoor aan het opgeven?
Rora Nova – Herinnering aan wat we dreigen op te offeren
Alles draait rond zelfzorg.
Maar niemand voelt zich écht verzorgd.
Lichaamscultuur. Beauty. Wellness.
Maar intussen wordt het lichaam:
- gecommercialiseerd,
- gemeten,
- vergiftigd,
- verkocht aan het hoogst biedende systeem.
We versieren het oppervlak,
maar vergeten de binnenkant.
We verdedigen onze vrijheid,
maar onderdrukken wie niet mee kan.
🧭 Mimetisme zonder ik
Het mimetisme.
De eindeloze vergelijking.
Het verlangen naar wat de ander heeft.
Niet omdat het goed is,
maar omdat het begeerd wordt.
- Jij reist? Dan ik ook.
- Jij hebt een kind met merkkledij? Dan ik ook.
- Jij ziet er jong uit? Dan móét ik ook.
- Jij hebt succes? Dan faal ik als ik dat niet heb.
We worden een samenleving van spiegels —
zonder gezicht.
Zonder oorsprong.
Zonder ziel.
We worden wat de ander wil.
Maar we weten zelf niet meer wat we willen zijn.
👶 Het kind, het zorgende lichaam, de stille verzorger
En intussen… vergeten we:
- Het kind, dat hechting nodig heeft, geen planning
- De zorgende, die leeft van liefde maar uitgeput raakt
- De zieke, die geen plaats heeft in een wereld van prestatie
- De ouder wordende mens, die de economie “belemmert”
- Het lichaam, dat breekt — maar niet mag breken
- De vrouw, die moet kiezen tussen “empowerment” en haar moederschap
- De man, die moet “staan”, zelfs als hij allang geknakt is
We offeren ze op
aan de afgod van autonomie.
Maar niemand is autonoom.
En niemand bloeit in een systeem dat geen liefde toelaat.
✨ Rora Nova: Het lichaam teruggeven aan de liefde
De christelijke visie herinnert ons eraan:
- Het lichaam is geen bezit
- Het kind is geen project
- De zieke is geen last
- De mantelzorger is geen achterblijver
- De ander is geen concurrent
- De aarde is geen grondstof
Alles wat leeft is gegeven.
Niet om te nemen, maar om te dienen.
Niet om te bezitten, maar om mee verbonden te zijn.
❓ Vragen aan het geweten
- Wat aanbid ik zonder het te beseffen?
- Wie of wat wordt in mijn keuzes opzijgezet als “onnuttig”?
- Waar offer ik liefde op voor prestaties, imago of bezit?
- Kan ik het lichaam opnieuw zien als plaats van relatie, niet als marktobject?
Misschien is de grootste revolutie vandaag
niet activisme, maar verzachting.
Niet succes, maar zorg.
Niet afbraak van systemen,
maar het opstaan van liefde in het kleine.
Rora Nova
– de dageraad die niet oordeelt,
maar wél onthult.
Wat hebben we aan ons beeld,
als het gezicht verdwijnt?