Table of Contents
Waar werk waardigheid wordt
đ Waar werk waardigheid wordt
Rora Nova: geen aanklacht, geen theatraal verzet,
maar een stil ontwaken â
een herinnering aan de hemelse maatstaf in een tijd die enkel nog het meetbare erkent.
Een spiegel tussen de helse werkelijkheid en de hemelse roeping van arbeid
âGa jij werken?â
âHeb je een job gevonden?â
âWat doe jij eigenlijk?â
We stellen die vragen gedachteloos. Ze lijken onschuldig.
Maar onder die woorden schuilt een grotere vraag:
Wat is werk eigenlijk waard?
En meer nog:Â Wat is een mens waard, wanneer hij werkt â of niet werkt?
We leven in een tijd waarin werk altijd moet:
- Werk bepaalt je identiteit
- Je recht op zorg, op pensioen, op respect
- Je sociale waarde, je zelfbeeld, je ritme
En tegelijk:
- Miljoenen mensen hebben werk, maar geen rust
- Anderen hebben werk, maar geen bestaanszekerheid
- Nog anderen hebben werk, maar voelen zich onzichtbaar, vervangbaar, moe
Werk, dat ooit een roeping was, is steeds vaker een overlevingstechniekgeworden.
đ§ De helse werkelijkheid
- Mensen die zichzelf ziek maken om te blijven functioneren
- Contracten zonder zekerheid, werkuren zonder einde
- Ouderen die zich ânutteloosâ voelen
- Jongeren die na vijf stages nergens âgeplaatstâ geraken
- Zorg, opvoeding, vrijwilligerswerk â niet erkend, niet vergoed, niet gezien
En daartussen:
- de schaamte van wie niet âpresteertâ
- de druk van wie moet blijven draaien
- de eenzaamheid van wie uitvalt
Onze economie produceert meer dan ooit â
maar steeds minder mensen voelen zich erkend als mens.
đż De hemelse spiegel
De katholieke sociale leer spreekt anders over arbeid:
niet als plicht of productiviteit,
maar als deelname aan het scheppingswerk.
Als vorm van menselijke zelfgave, creativiteit, verbondenheid.
Paus Leo XIII zei het al in 1891:
âDe arbeid van de mens is méér dan een middel tot loon. Hij is deel van zijn waardigheid.â
Cardijn ging verder:
âLaat jongeren zelf spreken over hun werk. Zij weten wat rechtvaardigheid is.â
En Franciscus?
âWerk moet bevrijden, niet verpletteren.â
âš Rora Nova: een gloren van licht
Wat als we werk opnieuw zien zoals het bedoeld is?
Niet als verplichting,
maar als bijdrage
Niet als bewijs van succes,
maar als uitdrukking van mens-zijn
Wat als we ook werk erkennen dat geen loon geeft?
De ouder die zorgt.
De mantelzorger die nabij blijft.
De vrijwilliger die het verschil maakt.
De mens die â ook zonder productie â waardig blijft.
â Vragen aan het geweten
- Wat zegt mijn werk over wie ik ben?
- Is er in mijn dag ruimte voor betekenis, of alleen voor moeten?
- Wie in mijn omgeving werkt onzichtbaar â maar onmisbaar?
- Hoe kan ik waardigheid brengen op mijn werkplek, ook in het kleine?
Laat werk geen las worden,
maar een weg.
Laat arbeid geen afmeting van waarde zijn,
maar een ruimte voor groei.
En laat diegene zonder werk,
nooit zijn gezicht verliezen in onze ogen.